Een paar jaar geleden kreeg ik een burn-out. In die tijd werkte ik aan mijn energie en langzaam maar zeker ging het steeds iets beter. Maar vorig jaar merkte ik dat ik langzamerhand weer achterop raakte. Mijn energielekken waren niet grondig genoeg aangepakt..

In december nam ik contact op met Miranda omdat ik me ontzettend angstig en naar voelde in een situatie met andere mensen. Ik had het idee dat ik een sociale angst had en daar wilde ik vanaf. Iedere ontmoeting met Miranda was ik erg bang voor de gevolgen ervan. In hoeverre zou dit mijn leven overhoop gooien?

Miranda had gelukkig alle geduld. Samen met mij werkte ze stapje voor stapje aan mijn ontwikkeling. We werkten aan energiemanagement, ik had veel aan de knikker opdracht waarmee ik kon bepalen hoeveel ik op een dag kon doen. Langzamerhand begon ik te beseffen dat ik weer te lang over mijn grenzen was gegaan en dat ik een stap terug moest doen. Miranda liet me dit helemaal zelf uitvinden, zette me nergens toe. Tot ik op een dag in een coaching gesprek aangaf dat ik had besloten om een paar maanden niet te werken en hier de tijd voor te nemen. Toen was ze heel erg trots en ik ook. Een mooi moment.

Vanaf toen ging het langzaam beter. We keken naar mijn kwaliteiten en Miranda hielp ook bij bepaalde dilemma’s. Past een bepaalde opdracht wel of niet bij mij? Moet ik hier mijn grens aangeven? Door haar voelde ik me gesterkt om beslissingen te nemen. Nee, ik wil deze klus niet aannemen, dit past helemaal niet bij mij. Heel tof om te merken dat ook andere mensen daar heel goed op reageerden. Dat ik helemaal niet de negatieve reactie kreeg die ik eigenlijk had verwacht.

Soms bereikte mijn angst een soort kookpunt en dan wist ik even niet hoe ik verder moest. Dan kon ik bij Miranda terecht. Ook al was ze op vakantie, ze maakte tijd om een gesprek met mij te voeren en samen te kijken hoe het verder moest. Daar ben ik haar erg dankbaar voor.

Het was een periode waarin ik me steeds meer bewust was van bepaalde dingen. We hebben ook gepraat over wat ik nodig heb, waar ik blij van wordt. Het was een zoektocht naar authenticiteit, naar wie ik ben in dit hele geheel. Ik praatte ook vaak over vroeger, idealiseerde mijn avontuurlijke leven waarin ik alle vrijheid had. Maar door deze kant weer de ruimte te geven, ontdekte ik dat ik nu zo leef omdat ik zo wíl leven.

In de afgelopen maanden heb ik veel dingen voor het eerst alleen gedaan. Voor het eerst alleen op een terras geluncht. Voor het eerst alleen in het vliegtuig gestapt en een weekend weg gegaan. Dat voelde heel goed, ik werd er blij van dat ik niemand nodig heb hiervoor. Ik mistte ontzettend mijn vechtsport, maar ik had niemand meer om mee te gaan. Nu heb ik een nieuwe boksschool gezocht en daar ben ik ook alleen gestart. Ik ga er nog steeds iedere week heen en ben er zo blij mee. Ik haal daar zoveel uit.

Al met al voelt het alsof ik veel stappen heb gezet. Het meest waardevol vond ik de oefening waarbij we met gevoel gingen verbinden en we gewoon gingen voelen en teruggrepen naar vroeger. Dat ik jarenlang boos geweest ben en mezelf minder heb gevoeld. Ergens heb je dat wel geweten maar het zo terughalen en benoemen heeft voor mij goed gewerkt. Dit is ook een onderdeel van mij en dat steekt de kop soms op.

We hebben ook geoefend met VR en dat heeft me doen realiseren dat ik best wel durf te spreken in het openbaar. Ik zet kleine stappen, maak soms een filmpje en voer steeds meer gesprekken waarin ik mijn verhaal durf te doen. Ik heb het gevoel dat ik hiermee op de goede weg ben en dat dit wel goed komt.

In een van de laatste sessies raakte Miranda een gevoelige snaar door aan te snijden dat ik mezelf nog steeds klein houd in mijn werk. Ik vraag een laag bedrag voor de filmactiviteiten die ik doe en daarmee houd ik mezelf klein. Dit werk nam de afgelopen tijd ook veel tijd in beslag en daardoor kwam ik maar mondjesmaat verder.

We hebben dit besproken en ik heb nu de meeste dingen voor dat tarief afgerond. Ik ga mij de komende tijd alleen maar richten op klussen waar ik blij van wordt én tegen een goed tarief. Samen hebben we gezocht waar dat in zit en nu is dat helder voor mij.

Dankzij mijn persoonlijke ontwikkeltraject bij Miranda voel ik mij gesterkt om voor mijn grote passie te gaan. Het voelt echt als de juiste richting en ik heb geen idee waar dit allemaal toe gaat leiden, maar ik voel het lef om het aan te gaan en het zelfvertrouwen om er een succes van te gaan maken.

Wat ik ook heb geleerd is dat onderhoud voor mij belangrijk is. De mate van geluk waarin ik verkeer is helemaal afhankelijk van hoe goed ik voor mezelf zorg. Ik houd van hectiek, heb het liefst iedere dag iets nieuws, maar ik heb ook tijd nodig om alle prikkels te verwerken. Er moet voldoende rust tegenover staan.

Mijn angst was geen sociale angst, maar een teken dat ik veel te ver over mijn grenzen ging. Ik raakte op en werd heel bang en angstig. Langdurige stress ga ik vermijden door met name voldoende beweging, dat werkt voor mij erg goed. Verder zijn yoga en meditatie ook goede manieren om mijn hoofd stil te krijgen en iedere week minimaal een dag voor mezelf heb ik ook nodig.

Als ik toch weer angstig dreig te worden, moet ik mijn regime weer aanscherpen en consequent met een legere agenda mediteren en bewegen. Ik probeer elke ochtend te beginnen met mediteren. In de praktijk blijkt dit soms een uitdaging, maar we blijven eraan werken.

Ik zeg niet dat ik uitgeleerd ben, maar voor nu heb ik het gevoel dat ik een goede kickstart gekregen heb waar ik een tijd op kan voortborduren. Miranda bedankt voor de fijne gesprekken, de juiste prikjes die je me gegeven hebt en je warmte als het even echt niet ging. Ik ben blij dat ik je ontmoet heb